Mój Lud Twoim Ludem - Nowa Seria

Serdecznie zapraszamy na nowy cykl kazań zatytułowany "Twój Lud Moim Ludem" w każdą niedzielę 14.05- 04.06.

"Od pięciu lat w naszym kościele działa Służba Mesjanistyczna. Celem powstania tej służby była chęć ujawniania biblijnego związku naszej wiary z żydowskim narodem w celu wzajemnego wzbogacenia. Marzymy o tym, by był zbudowany most między żydowskim narodem i innymi narodami dla poszukiwania punktów pojednania i wspólnego dialogu.
Marzymy o tym, żeby wierzący ludzie rozumieli miejsce Izraela w Bożym planie zbawienia i aktywnie przeciwstawiali się każdemu przejawowi antysemityzmu. Modlimy się za ten naród, błogosławimy go, prosimy o pokój i pojednanie z Panem Bogiem.
Jako Kościół, chcemy uczyć się z bogactwa żydowskiego doświadczenia. Chcemy być bezpiecznym miejscem, bezpiecznym środowiskiem dla każdej osoby z wybranego narodu, żeby mieć możliwość powiedzieć o oczekiwanym Mesjaszu, jakiego nazywamy Jezusem, albo w języku hebrajskim – Jeszua." 
- Pastor Oleksandr Shainoha - Lider Służby Mesjańskiej SCh Północ

1. Bóg chce być uwielbiony przez Izrael
2. Bóg błogosławi wszystkie narody przez Izrael
3. Izrael zajmie kluczową rolę na końcu czasów

Oto PAN ogłasza aż po krańce ziemi: Powiedzcie Córze Syjonu: Oto nadchodzi twój Zbawca! Oto z Nim jest Jego zapłata, przed Nim Jego nagroda.
Iz 62:11

Ty bowiem jesteś świętym ludem dla PANA, swego Boga: PAN, twój Bóg, wybrał cię, abyś był dla niego szczególnym ludem spośród wszystkich narodów, które są na ziemi.
Pwt 7:6

I czyż jest taki naród na ziemi jak twój lud Izrael, dla którego Bóg wyruszył, aby wykupić go sobie jako lud, by uczynić wielkim swoje imię i dokonać dla nich wielkich i straszliwych rzeczy w twojej ziemi, przed twoim ludem, który wykupiłeś sobie z Egiptu, spośród narodów i ich bogów? Ustanowiłeś sobie bowiem swój lud, Izraela, aby był dla ciebie ludem na wieki. A ty, PANIE, stałeś się jego Bogiem.
2 Sm 7:23-24

A ponieważ umiłował twoich ojców, wybrał ich potomstwo po nich i wyprowadził cię z Egiptu przed sobą swoją wielką mocą; Aby wypędzić przed tobą narody większe i potężniejsze od ciebie, by cię wprowadzić i dać ci ich ziemię w dziedzictwo, jak to jest dzisiaj.
Pwt 4:37-38

Powiem północy: Oddaj; a południu: Nie zatrzymuj. Przyprowadź moich synów z daleka imoje córki z krańców ziemi; Każdego, kto nazywany jest moim imieniem i którego dla swojej chwały stworzyłem, ukształtowałem i uczyniłem.
Iz 43:6-7

...Ten lud, który dla siebie stworzyłem, będzie opowiadać moją chwałę.
Iz 43:21

I wszystkie narody ziemi zobaczą, że jesteś nazywany imieniem PANA, i będą się ciebie lękać.
Pwt 28:10

I będę błogosławił tym, którzy tobie będą błogosławić; a tych, którzy przeklinają ciebie, będę przeklinać. W tobie będą błogosławione wszystkie narody ziemi.
Rdz 12:3

Na czym więc polega wyższość Żyda? Albo jaki jest pożytek z obrzezania? Wielki pod każdym względem. Przede wszystkim ten, że im zostały powierzone słowa Boże.
Rz 3,1-2

Pragnąłbym bowiem sam być odłączony od Chrystusa za moich braci, za moich krewnych według ciała. Są to Izraelici, do których należy usynowienie, chwała, przymierza, nadanie prawa, służba Boża i obietnice; Do których należą ojcowie i z których według ciała pochodzi Chrystus, który jest nad wszystkimi, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.
Rz 9,3-5

Brzemię słowa PANA nad Izraelem. Tak mówi PAN, który rozpostarł niebiosa, założył fundamenty ziemi i stwarza ducha człowieka w jego wnętrzu: Oto uczynię Jerozolimę kielichem odurzenia dla wszystkich okolicznych narodów, gdy nastanie oblężenie przeciwko Judzie i przeciwko Jerozolimie. W tym dniu uczynię Jerozolimę ciężkim kamieniem dla wszystkich narodów. Wszyscy, którzy będą go dźwigać, bardzo się zranią, choćby się zgromadziły przeciwko niemu wszystkie narody ziemi.
Za 12,1-3

I stanie się na całej ziemi, mówi PAN, że dwie części w niej zostaną wycięte i zginą, a trzecia część pozostanie w niej. Za 13,8

Zgromadzę bowiem do bitwy wszystkie narody przeciwko Jerozolimie, a miasto zostanie zdobyte, domy splądrowane i kobiety zgwałcone. Połowa miasta pójdzie do niewoli, a resztka ludu nie będzie wygnana z miasta. Za 14,2

I przeprowadzę tę trzecią część przez ogień i oczyszczę ich jak się czyści srebro, wypróbuję ich, jak się próbuje złoto. Będą wzywali mego imienia, a ja ich wysłucham. Powiem: Ty jesteś moim ludem, a on powie: PAN jest moim Bogiem. Za 13,9

W tym dniu PAN będzie bronił mieszkańców Jerozolimy, a najsłabszy pośród nich stanie się tego dnia podobny do Dawida, a dom Dawida podobny do Boga, podobny do Anioła PANA na ich czele. I stanie się w tym dniu, że będę zmierzać do zniszczenia wszystkich narodów, które wyruszą przeciwko Jerozolimie. I wyleję na dom Dawida i na mieszkańców Jerozolimy ducha łaski i modlitwy. Będą patrzyć na mnie, którego przebili, i będą go opłakiwać, jak się opłakuje jedynaka; będą gorzko płakać nad nim, jak się płacze gorzko nad pierworodnym. Za 12,8-10

I stawią się cudzoziemcy, i będą paść wasze stada, a synowie cudzoziemców będą waszymi
oraczami i winogrodnikami. Ale wy będziecie nazwani kapłanami PANA, będą was nazywać sługami naszego Boga. Będziecie korzystać z bogactwa narodów i będziecie się chlubić ich chwałą. Za waszą hańbę wynagrodzę wam podwójnie, a zamiast wstydzić się, będziecie śpiewać; dlatego posiądziecie podwójne dziedzictwo z ich działu i w ich ziemi. I będziecie mieć wieczną radość.
Iz 61,5-7

Następnie odliczycie sobie od dnia po szabacie, w którym przyniesiecie snop
[hebr. omer], by dokonać obrzędu kołysania, siedem pełnych tygodni, aż do
dnia po siódmym szabacie. Odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową
ofiarę pokarmową dla Pana. Przyniesiecie z waszych siedzib po dwa chleby,
upieczone z dwóch dziesiątych efy najlepszej, zakwaszonej mąki do
wykonania z nimi obrzędu kołysania. Będą to pierwociny dla Pana. Oprócz
chleba złożycie w ofierze siedem baranków jednorocznych bez skazy, jednego
młodego cielca i dwa barany. Będą one ofiarą całopalną dla Pana razem z
ofiarą pokarmową i płynną. Będzie to ofiara spalana, woń przyjemna dla
Pana. Ofiarujecie też jednego kozła na ofiarę przebłagalną za grzech i dwa
baranki jednoroczne na ofiarę wspólnotową. Kapłan wykona nimi, razem z
chlebem z pierwocin i dwoma barankami, obrzęd kołysania przed Panem.
Będą one poświęcone dla Pana, będą należeć do kapłana Kpł 23,15-20

Teraz zaś, w Chrystusie Jezusie, wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście
się bliscy, przez krew Chrystusa. On bowiem jest naszym pokojem; tym, który
z dwojga uczynił jedno, gdy usunął mur podziału, nieprzyjaźń – przez swoje
ciało. On zniósł prawo przykazań zawartych w ustawach, aby z dwóch
stworzyć w sobie samym jednego nowego człowieka, czyniąc pokój, i obu
pojednać z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, na którym zniszczył
nieprzyjaźń. Ef 2,13-16

W trzecim miesiącu od wyjścia synów Izraela z ziemi egipskiej, w tym dniu
przybyli na pustynię Synaj. Wj 19,1

A trzeciego dnia, z nastaniem poranka, rozległy się grzmoty [dosł. głosy; hebr.
qolot] i błyskawice, gęsty obłok zawisł nad górą, dał się słyszeć bardzo
doniosły głos rogu - i zadrżał cały lud, który był w obozie.  Wj 19,16.

A góra Synaj cała dymiła, ponieważ PAN zstąpił na nią w ogniu. Dym unosił się z niej dym jak
dym z pieca, a cała góra mocno się trzęsła. Głos rogu coraz bardziej się
zmagał. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu głosem. Wj 19,18-19

Nagle powstał szum jakby wiejącego silnego, wiatru, i napełnił cały dom, w
którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzielały
i na każdym z nich spoczął jeden. Dz 2,2-3

Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami,
tak jak im Duch pozwalał mówić. Dz 2,4-5

Ten bowiem, który uświęca, jak i ci, którzy są uświęcani, z jednego są
wszyscy; z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi, gdy mówi:
Rozgłoszę Twoje imię wśród moich braci, pośród zgromadzenia będę Ci
śpiewał na chwałę Hbr 2,11-12

Bo wszyscy, których prowadzi Duch Boży, są dziećmi Boga. Nie otrzymaliście
przecież ducha niewoli, by ponownie żyć w zastraszeniu, lecz Ducha
usynowienia, w którym wołamy: Abba, Ojcze! Ten właśnie Duch świadczy
wraz z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga. A jeśli dziećmi, to i
dziedzicami – dziedzicami Boga, a także współdziedzicami Chrystusa, jeśli
tylko razem z Nim cierpimy, po to, by razem z Nim mieć również udział w
chwale. Rz 8, 14-17
 

1. Bóg sam decyduje od kogo i jak zaczyna 
2. Duch Święty kieruje przywódcami i buduje Kościół stale coś zmieniając 
3. Bóg nie stworzył ludzi i “podludzi”

A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, byli wszyscy razem zgromadzeni w jednym miejscu. Nagle od strony nieba dał się słyszeć szum. Był jak uderzenie potężnego wiatru. Wypełnił cały dom, w którym się zebrali. Wówczas zobaczyli jakby języki ognia. Rozdzieliły się one i spoczęły na każdym z nich. Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami, stosownie do tego, jak Duch im to umożliwiał. W Jerozolimie natomiast byli obecni religijni Żydzi, którzy przybyli z ziem zamieszkanych przez wszystkie narody pod niebem. Odgłos uderzenia wiatru przyciągnął cały tłum takich pielgrzymów. Każdy, kto przybył, był zdziwiony, że słyszy ich mówiących w jego własnym języku. Dz 1.1-6

Z Judei natomiast przybyli pewni ludzie, którzy zaczęli nauczać braci, że jeśli nie zostaną obrzezani zgodnie ze zwyczajem Mojżesza, nie dostąpią zbawienia. Gdy na tym tle doszło do poważnego zatargu i sporu między Pawłem i Barnabą a nimi, postanowiono, że Paweł, Barnaba oraz kilku spośród nich uda się w tej sprawie do apostołów i starszych do Jerozolimy. Wyprawieni zatem przez kościół, ruszyli przez Fenicję i Samarię, szczegółowo opowiadając o nawróceniu pogan i sprawiając tym wielką radość wszystkim braciom. Po przybyciu do Jerozolimy zostali przyjęci przez kościół oraz przez apostołów i starszych. Opowiedzieli im o wszystkim, czego Bóg przez nich dokonał. Wówczas wystąpili pewni ludzie ze stronnictwa faryzeuszów, którzy uwierzyli, i stwierdzili: Trzeba ich obrzezać i nakazać, aby przestrzegali Prawa Mojżesza. Dz 15,1-5

Zeszli się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę. A gdy ją już długo rozpatrywano, powstał Piotr i powiedział do nich: Drodzy bracia, wy wiecie, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli Słowo dobrej nowiny i uwierzyli. Bóg też, który zna serca, potwierdził to, dając im Ducha Świętego, podobnie jak nam. Nie zrobił przy tym żadnej różnicy między nami a nimi, gdyż oczyścił ich serca na podstawie wiary. Dlaczego więc teraz chcecie narażać się Bogu, wkładając na kark uczniów jarzmo, którego nie mogli unieść nasi ojcowie, a i dla nas było ono ponad siły? Przecież wierzymy, że zostaliśmy zbawieni dzięki łasce Pana Jezusa — zupełnie tak samo, jak oni. Wówczas cały tłum umilkł. Zaczęto słuchać, jak Barnaba i Paweł opisują znaki i cuda, których Bóg dokonał za ich pośrednictwem między poganami. Dz 15,6-12

Po ich wystąpieniu zabrał głos Jakub: Posłuchajcie, drodzy bracia! Szymon zwrócił naszą uwagę, że to Bóg pierwszy zatroszczył się o to, by przygotować sobie wśród pogan lud mający czcić Jego imię. Potwierdzają to pisma Proroków, gdzie czytamy: Potem powrócę i odbuduję podupadły przybytek Dawida. Naprawię jego zniszczenia, wzniosę go na nowo, by pozostali ludzie mogli znaleźć Pana, a w tym wszystkie narody, nad którymi wezwano mojego imienia — mówi Pan, który te rzeczy czyni znanymi od wieków. Dlatego ja uważam, że nie należy czynić trudności tym spośród pogan, którzy nawracają się do Boga. Należy natomiast powiadomić ich listem, aby wstrzymywali się od rzeczy splamionych przez ofiarowanie ich bóstwom, od nierządu, od tego, co uduszone, oraz od krwi. Mojżesz bowiem od pokoleń ma w różnych miastach tych, którzy go głoszą w synagogach, ponieważ jego pisma czyta się w każdy szabat. Dz 15,13-21

Wszyscy bowiem jesteście synami Boga dzięki wierze w Jezusa Chrystusa. Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusa, w Niego też się odzialiście. Nie ma już znaczenia, czy ktoś jest Żydem, czy Grekiem, niewolnikiem czy wolnym, mężczyzną czy kobietą — wszyscy jesteście jednością w Jezusie Chrystusie. A jeśli zawieracie się w Chrystusie, to jesteście potomstwem Abrahama, dziedzicami — według obietnicy. Gal 3,26-29